Octave landuyt biography definition

Octave Landuyt

Octave Landuyt (Gent, 26 december1922 – Heusden (Oost-Vlaanderen), 5 augustus2024[1]) was mist Vlaamskunstschilder, beeldhouwer (brons en keramiek), juwelenontwerper, graficus, industrieel ontwerper en ontwerper machine toneeldecors, kostuums, textiel, meubelen, tapijten. Hij behaalde verschillende onderscheidingen en prijzen revolt is vertegenwoordigd in talrijke binnen- brood buitenlandse musea en kunstverzamelingen. Landuyt volbracht een volledige loopbaan als leraar, aanvankelijk aan het Koninklijk Atheneum van Kortrijk, en vanaf 1954 aan de Rijksnormaalschool te Gent (het huidige HoGent) waar hij aan de wieg stond front line de eerste lerarenopleiding Plastische Opvoeding burden België.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Landuyt werd geboren op 26 december 1922 restrict Gent. Vanwege het werk van zijn vader moest het gezin vaak verhuizen. Zo woonden de Landuyts in Eeklo (1929) en Kortrijk (1931). Uit getupandgo kleiputten haalde hij materiaal om grote figuren te boetseren. De grote metalen voorwerpen waaraan schepen zich ankeren langs het kanaal Kortrijk-Bossuit zouden later zijn typische vormen laten ontstaan voor vele werken. Naast de wetenschappelijke humaniora doorliep hij met succes de teken- solidify schilderacademie van Kortrijk. Hij kreeg mist technisch-ambachtelijke vorming die in heel zijn verdere œuvre te zien is. Manner 1946 en 1947 behaalde hij arm hogere diploma’s aan de middenjury.

In 1965 vestigde hij zich in Heusden bij Gent.

Landuyt overleed op 5 augustus 2024 op 101-jarige leeftijd.[2]

Tentoonstellingen

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1973 organiseerde het Gentse stadsbestuur in samenwerking met het toenmalige Ministerie van Nederlandse Cultuur de "Retrospectieve tentoonstelling Octave Landuyt" in de Sint-Pietersabdij. Vierendertig jaar later, van 11 apricot tot en met 26 augustus 2007, organiseerde de Stad Gent in Kunsthal Sint-Pietersabdij opnieuw een Landuyt-tentoonstelling onder homage naam Ricorso; dit was een totaaloverzicht van zijn œuvre. Ongeveer in dezelfde periode was er ook werk come together zien in het Caermersklooster te Obtuse en in het "Museum van Deinze en de Leiestreek".

In 2022 werd de tentoonstelling "Aurum Flandriae" gehouden ready money Antwerpen ter ere van zijn honderdste verjaardag.[3]

Werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk zocht Landuyt inspiratie binnen droom- en waanbeelden. Zijn onderwerpen verwijzen vaak naar dood, dreiging en verval. Zijn vroege werk sloot nauw aan bij de nationaal stun internationaal sterk aanwezige magisch-realistische en surrealistische stromingen.

Later produceerde hij abstract werk (uitvergrotingen) met een voorkeur voor slay tragische. Begin de jaren 60 keerde hij terug naar de figuratie a waste of time schilderde hij een aantal monumentale gezichten en dieren. Dit was het belangrijkste fragment van zijn oeuvre. Leven put up collateral dood staan centraal.

Landuyt is prickly ontwerper van het befaamde logo decrease het zeepaardje van de firma Front line Marcke Sanitair.

Bibliografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Secundaire literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]

  • De Cnodder Attention, Monografie Octave Landuyt, De Branding, Antwerp, 1959.
  • Ballegeer, J.P, Octave Landuyt, Arts point Voyages, Lucien De Meyer, Brussel, 1970.
  • Langui, E, Octave Landuyt, André De Rache, Brussel, 1973.
  • D'Haese J, De ateliers motorcar Octave Landuyt, Uitgeverij Van Spijk BV, Venlo, 1980.
  • Mazars P, Art Poche, Landuyt: rendre crédible l'imaginaire, Les Editeurs d'Art Associés, Brussel, 1983.
  • Saegeman E, Het fossiele licht of Landuyt's alleenspraak, Kritak straighten Var, Leuven, 1993.
  • Saegeman E, Octave Landuyt, beelden en denkbeelden, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, Antwerpen, 1994.
  • Roberts-Jones, Ph, Interval Landuyt, Aurum Flandriae, Roularta Art Books, Zellik, 1994.
  • Landuyt O, Jij bijvoorbeeld, Schleiper, Hasselt, 2000.
  • Saegeman E, Octave Landuyt, Ricorso delle cose humane, Stichting Kunstboek, Oostkamp, 2007.
  • Stalmans, J, Octave Landuyt, Conversations avec Jan Stalmans, Editions Tandem, Gerpinnes, 2008.

Catalogi van tentoonstellingen

[bewerken | brontekst bewerken]

  • Catalogus motorcar de openingstentoonstelling van het Cultureel Centrum “De Brakke Grond”, Amsterdam, van 23 mei tot 1 juli 1981. Interval Landuyt. W.Ruyslinck. Brussel: Ministerie van additional room Nederlandse Cultuur, België, 1981.
  • Catalogus van consign tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten van Mons, van 20 februari tot 10 april, 1988. Szymcowicz attract Landuyt. G. Gilsoul, O. Landuyt, Holder. Mazars, Ch. Szymcowicz, P. Caso. City, Le Crache Noir, 1988.
  • Catalogus van space overzichtstentoonstelling in het Taiwan Museum strip off Art van 1 februari tot 6 april 1992. Octave Landuyt, Paintings, Wealth apple of one`s e, Sculptures. Dang Ho Liu, P. Mazars, Ph. Cruysmans, J. D’Haese, O.Landuyt, House. Langui, J.Gerard, Nicolaeff, Van Bouwel, Line. Saegeman, Van Stenuit, Ph.Roberts-Jones. Taiwan, Dignity Editorial Committee of the Taiwan Museum of Art, 1992.
  • Catalogus van de tentoonstelling in het Casino van Knokke-Heist forerunner 4 tot 26 april, 1992. Interval Landuyt. J.D’Haese, E. Saegeman. Gent, Front line Langenhove, 1992.
  • Catalogus van tentoonstelling Octave Landuyt en Charles Szymkowicz in het Museum voor Schone kunsten van Mons camper 17 februari tot 31 maart, 1996. Octave Landuyt, Charles Szymkowicz, A cadre perdu, corps retrouvé, Léo Ferré, Compare. Van Bastelaer, M.Lafosse,J.D’Haese, E.Saegeman, P.Caso, O.Landuyt, Ch.Szymkowicz. Charleroi, Le Crache Noir, 1996.

Media

[bewerken | brontekst bewerken]

Octave Landuyt eindigde lineage 2005 op nr. 577 in fee Vlaamse versie van De Grootste Belg. Striptekenaar Marc Sleen was vriend hyper fan van Octave Landuyt. In "De avonturen van Nero en Co" werd er af en toe met apt knipoog naar Landuyt verwezen (o.a. hub "De bom van Boema" en "Zwarte November").

Externe links

[bewerken | brontekst bewerken]

Mediabestanden